عەلی عـــــــارف ئاغا
گوڵ و غونچەی بەهارانیش لە تۆ نەشمیلەتر نابێ ،
نەمامی عەرعەری کۆرپەش لە تۆ خنجیلەتر نابێ ،
لە عالەمدا لە تۆ چاتر ، لە تۆ مەحبوب و شیرینتر ؛
ئەگەر دەعواچیەک مابێ ، درۆ ناکا دەسا با بێ !
دەسا با بێن ، بەصەف یەکسەر هەموو چاومەست و گوڵڕومەت
با بزانن چۆن ئەبێ مەحجوب ، ئەوی وا لافی لێدابێ !
درۆیە تۆلە ئینسان بی ، ئەمە عەقڵم قبوڵ ناکا !
پەریش حەدی نییە وا بێ ، ئەبەد حۆریش بە تۆ نابێ !
کەوابوو تۆ لە شوعلەی نووری پاکی صونعی یەزدانی !
ئەبێ جێگای ئەصلیشت عەتارید ، یا پریا بێ !
بتی تۆ، ئەتپەرستم ، من عیبادەت بۆ (کەسێک)* ناکەم ؛
ئەگەر چی ئاگری جوملەی جەهەننەم بۆم لە کارا بێ !
ئەوا سوتام ، گڕم تێ بەربوو ، گیانە بمگەرێ تو خوا ؛
بە ماچی تۆ نەبێ وأللە برینی من دەوا نابێ !
بە لەنجە و ناز و ، غەمزە و عیشوەی ڕەفتار و گوفتارت
هەزاران فیتنەها ناحەق نییە ، گەر بێت و بەرپا بێ !
بەلامانا کە نایەی ، باکی قەهری خوات نییە ڤالم !
زەمانە هەر وەها نابێ ، هەتا چەند ساڵی با وابێ !